Mon fils z'n fiets

Mijn zoon studeert in Parijs. Politicologie, oftewel, les sciences po. Mijn zondagskind had weer de mazzel een van de weinige beschikbare beurzen toegewezen te krijgen. Ik ken Parijs al. Ik ken mijn zoon ook. Maar mijn zoon in Parijs kende ik nog niet. En dat wilde maman nou eens meemaken. En ook heerlijk om mijn zoon van 23 nu eens 3 dagen helemaal voor mezelf te hebben. Wanneer gebeurt dat nog?

Mijn zoon in Parijs, dat is een chambre de bonne vlakbij gare St. Lazare. Op de 6e verdieping. En natuurlijk doet de lift het even niet. Is goed voor mijn bilspieren.

Mijn zoon in Parijs betekent: Parijs op de fiets. Hij op een huurfiets. Ik op zijn Amsterdamse oma-fiets.  Parijs 14 juni 2009. Zo’n zonnige 28 graden. Met mijn opwaaiende zomerjurk op zijn Amsterdamse fiets. Over de boulevard Saint-Michel. Chatelet en het Louvre. Langs de Seine. Ik geniet. Een rondje Place de la Concorde heb ik maar afgeslagen. Het gaat hard daar. En de  Parijzenaars schrikken soms nogal van zo’n fiets.

Ik wil Joris in Parijs helemaal meemaken. Daarom zat ik vanmiddag langs de lijn bij een voetbalwedstrijd van hem met zijn Franse vrienden. En gaan we vanavond naar zijn stamcafe. En ga ik me verbazen over hoe goed hij al Frans spreekt. Eten we in zijn favoriete restaurant. Gaan we naar zijn universiteit. En raad eens waar mijn zoon van 23 morgen heen wil? Naar Eurodisney. Met maman. Mijn zoon in Parijs…