Moeder met pubers packpackend door Midden-Amerika.
Mogen we ons even voorstellen: Rosa, toen 16, Joris 20,
Marij 48. Wij zijn backpackers.
Vandaag zijn we in een land, zo mooi… van een haast té overweldigende schoonheid voor
de zintuigen van een mens. Rotspartijen, overdonderende dieptes, cactusvelden,
hier en daar achteloos,
als door een nochalante god gestrooide bananenplantage.
We zien een luiaard, (da’s een soort aap) hangend aan een telefoondraad
langs de weg.
We varen door een tropisch regenwoud en zien kaaimannen,
apen en een ottertje.
We drinken sterrevruchtsap en eten verse ananas.
Vandaag zijn we in Costa Rica.
En gisteren liepen we dankzij een tussenstop in New York.
En volgende week vertrekken we richting Nicaragua en
Honduras.
Hoe is dat zo gekomen?
Mijn kinderen wilden een grote reis maken.
En moeder mocht, na lang beraad, mee.
Maar dan zouden we wel met de rugzak gaan.
Daarom zijn we nu in Costa Rica. We logeren in een klein
paradijsje,
waar Javier, een lieve gepensioneerde Amerikaan,
de scepter zwaait.
Na een heerlijke nacht in een airconditioned kamer,
ontbijten we op een zonovergoten terras.
Een hele luxe, voor backpackers.
Maar morgen begint het echte werk.
De vakantie is voorbij, het REIZEN begint.
Morgen vertrekken we in een hete streekbus richting
Malpais.
Dan logeren we in zompige hotels waar we eerst
de kakkerlakken het bad uit moeten jagen.
Rennen we wellicht van WC naar poepgat.
Marij www.www.marijsloothaak.nl
- Dat wist ik toen nog niet, maar de volgende reis werd: India!