Theater Carré in Coronastand
Ik heb het geluk gehad dat ik begin maart Corona kreeg. Dat ik positief ben getest door de GGD, doodziek ben geweest, maar het goed heb doorstaan. Naar mijn weten heb ik geen anderen besmet, ik ben volledig hersteld, geen enkele klacht meer. Ik mag van geluk spreken! En omdat ik nu – in ieder geval voorlopig – immuun ben loop ik heel wat relaxter door de stad dan veel anderen. Ik ben dus niet bang voor besmetting maar ik snap er helemaal niets meer van.
Ik bezocht het Rijksmuseum, en het Van Gogh. Alles keurig met tijdslot op anderhalve meter. We dwaalden door half lege zalen. Vorige weekend waren we in Carré, een voorstelling van Freek de Jonge. Het was de eerste keer dat Carré weer open ging in Coronatijd. En wat had men het terdege aangepakt!
Ten eerste was er een tijdslot. Er stond bij aankomst een keurige rij met anderhalve afstand, onze temperatuur werd gemeten, we moesten onze handen inwrijven met desinfecteermiddel. Daarna werden we voorzichtig en uiterst vriendelijk begeleid naar onze stoel. In het gigantische Carré waren niet meer dan 100 plaatsen beschikbaar, verdeeld over romantische loveseats. Daar tussenin planten, zodat we minstens twee meter van anderen af zaten. Hulde! Toen ik naar de WC ging, moest ik in een rij staan, met een stoplicht! Het toilettenblok mocht maar door één persoon tegelijk bezocht worden. Als deze de WC verliet, dan ging het rode stoplicht op groen. Groen = plassen in Carré’. Wel iets om over te grinniken, nietwaar Freek?
Enfin, na de fijne voorstelling de stad in. Wat een contrast! Vanuit het gecontroleerde vacuüm in Carré naar de chaos van een ‘stad in de war.’ Hoezo anderhalve meter? Keurig met mondkapjes op in de bijna lege tram. Langs Madame Tussauds met daarvoor een flinke rij toeristen, allemaal dicht op elkaar. Terrassen waar vier, vijf mensen aan een tafeltje zitten te drinken; beslist niet uit één huishouden. In de Kalverstraat is het druk; nergens sprake van anderhalve meter afstand. In een ijswinkel zitten mensen bijna op elkaars schoot ijsjes te eten.
Ik snap er helemaal niets meer van. Theaters en musea moeten zich aan de anderhalve meter maatregel houden en in de stad heerst het Wilde Westen? Tja. We mogen van geluk spreken als dit niet verkeerd afloopt…
Het WC-stoplicht in Carré