Op ons dakterras, kijkend over Valencia

Stoere kinderen heb ik toch. Woonde mijn zoon vorig jaar een jaar in Parijs voor zijn studie politicologie, nu woont mijn dochter Rosa in Valencia om Spaans te leren. En dat geeft moeders weer een goede reden een tripje te maken.
Nu had ik bij Valencia altijd hele slechte associaties. Liedjes als Valenciaaaaaaaaaaaaaa door Imca Marina en associaties met zonnebrandolieglimmende Duitse bierbuiken kwamen bij mij op. Niets is minder waar. Ik ben verliefd. Op Valencia. Teneerste had ik, gewoon via internet, een GEWELDIG appartement geboekt, 2 verdiepingen, met dakterras, kostte minder dan een hotelkamer.

Rosa en ik in het trappenhuis van haar flat

Dit alles om de hoek van de uitgaanswijk El Carmen, voor wie dat wat zegt. Dochterlief had hier wel oren naar, en stond met gevulde weekendtas op het vliegveld, klaar om een paar dagen bij me in te trekken. Een paar uur later zat ik tapas te eten in een rumoerig café met drukpratende en gebarende Spanjaarden. Mijn hart maakt dan altijd een hupje van vreugd; wat is het toch heerlijk om zo af en toe eens in een heel andere omgeving te verkeren. Het maakt je vrolijk, levenslustig, en, om het grote woord te gebruiken: het INSPIREERT. Er is meer dan Amsterdam en je kleine of minder kleine probleempjes op deze wereld.

Enfin, wat heb ik gedaan in Valencia: veel gelopen, door het schattige stadscentrum. Alles is zo kleinschalig dat zelfs IK er niet verdwaal. Mezelf veelvuldig verweten dat ik slechts 20 woorden Spaans spreek. Veel gegeten en gedronken. Vissoep gegeten gemaakt door Rosa en haar roommates uit Korea, Duitsland, Nederland en Japan. Een macho Flaminco-show gezien van louter mannen, dat meer leek op een stierengevecht en waarvan mijn bloed sneller ging stromen.

Museum van de Moderne Kunst bekeken en ik wil nu een reproductie van Joan Brossa’s ‘Sherlock Holmes’; geweldig!
Een ijs gegeten waar ik nu nog buikpijn van heb. Gelezen en gezond op ons dakterras. Kathedralen gezien en veel gelopen, gelopen en gelopen. Mijn dochter bewonderd. Aqua de Valencia gedronken in een salsabar en gedanst met negers en Japanners. Tja, ik kan het ook niet helpen.

Ik ben verliefd. Op Valencia. Misschien dat ik deze zomer 2 weken dat appartement huur. Alleen jammer dat ze er geen Frans spreken.

Marij www.www.marijsloothaak.nl