Summer in the city
Met je
opwaaiende
zomerjurk
op de fiets
over de grachten…
Hemels!

Toeristen over de grachten
Als ik
dertig keer
met mijn
fietsbel bel,
nou dan weet
je het wel…

Omdat het zulk hemels weer is even een goude oude in de herhaling…

Wat moeten wij vrouwen nu op Rokjesdag?

Het is weer lente. Het zoelt als zomer zelfs. Je ruikt het, je voelt het. Het zit in de lucht en in de mensen. Je moet je er even doorheen slaan, door die wintermaanden, maar dan krijg je er wel wat voor terug. De eerste lentedag. Een fenomeen dat de betreurde Martin Bril in zijn columns jaren omschreef als: Rokjesdag.

Op Rokjesdag durven de meisjes en de vrouwen voor het eerst hun rokjes weer aan. Nieuwe rokjes, die ze geïnspireerd door het mooie weer, net kochten en kek rondshowen. Of oude rokjes die ze onder de stapel jassen, dassen en andere ellende vandaan haalden, voor de spiegel hebben gepast, en dachten: Hmmm… kan nog nét. Of dat waar is, laat ik aan uw en mijn beoordelingsvermogen over.

Voordat deze rokjes aan mogen gaat er een heel pijnlijk, soms bloederig tafereel van ontharen, harsen en smeren aan vooraf, schreef Bril. Tja. Je moet er wat voor over hebben.

Voor degenen die het er niet voor over hebben: een variant is blousjesdag. Maar daarvoor moet je weer voor in het bezit zijn van een paar pronte borsten en een aardig decolleté.

En wij dan, vrouwen! Waar mogen wij ons op zo’n zonnige dag op verheugen! Toch niet op het oer-Hollandse fenomeen van de korte mannenbroek? Met daaronder van die witte, harige benen? Of erger nog, u weet ik ga zeggen, sandalen met sokken?

Als ik mag het mag zeggen: dan hoop ik op Rokjesdag een aardige, gebruinde mannelijke torso tegen te komen. Wel in T-shirt graag, hier in de stad. Zo’n T-shirt met iets te korte mouwtjes. Met zo’n gespierde borstpartij. Enne…

Beetje ordinair ja. Beetje bouwvakkerig ook. Maar dat mag op Rokjesdag…  Toch, Martin?

www.www.marijsloothaak.nl

Rokjesdag volgens Martin Bril

http://www.martinbril.nl/archief/2006/04/onderweg_naar_r.html